Pierwsza publiczna rozmowa przez telefon komórkowy miała miejsce w Wielkiej Brytanii, kiedy to dickensowski woźnica Ernie Wise zadzwonił do swoich przyjaciół przez telefon komórkowy w Londynie. System telefonii komórkowej znany był jako GSM i był wynikiem współpracy inżynierów z 11 krajów europejskich. Standard GSM opierał się na technologii cyfrowej i skupiał się na interoperacyjności ponad granicami państw, jakości połączeń i niskich kosztach. Jego sukces doprowadził do powstania milionów telefonów na całym świecie.
Karty magnetyczne
Karty magnetyczne radykalnie zmieniły przemysł telefoniczny, od sposobu, w jaki płacimy za nasze telefony komórkowe, po sposób, w jaki robimy zakupy w hotelach. W latach 90-tych przemysł kart kredytowych używał pasków magnetycznych 300 Oe, ale branża szybko przeszła na paski 2750 Oe z powodu rozmagnesowania. Oprócz kart kredytowych, paski magnetyczne są również używane na biletach lotniczych i kartach lojalnościowych. Paski magnetyczne o niskiej koercji zawierają małe magnesy, co czyni je podatnymi na działanie pól magnetycznych, a karty o wysokiej koercji mają znacznie większą odporność na ciepło i magnetyzm.
Banki powoli przyjmowały karty z paskiem magnetycznym, podając koszty jako główny czynnik odstraszający. IBM argumentował, że ceny w końcu spadną przy większej skali produkcji. Svigals z IBM zrobił prezentację dla zarządu, mówiąc, że IBM nie planuje wejścia w biznes kart kredytowych, ale jego matka nienawidzi kart kredytowych. Mimo niepowodzeń, firma i tak weszła w ten biznes.
Technologia paska magnetycznego została opracowana przez IBM i do 1969 roku była standardem w USA. W ciągu kolejnych dwóch lat stała się standardem międzynarodowym i umożliwiła firmom telefonicznym akceptowanie kart magnetycznych na całym świecie. Obecnie jednak nie ma powszechnie akceptowanych standardów dla technologii paska magnetycznego, a branża musi opracowywać nowe standardy, aby nadążyć za szybkim rozwojem technologii. W rzeczywistości istnieje obecnie więcej niż jeden rodzaj kart kredytowych niż jest użytkowników, dlatego tak ważne jest, aby upewnić się, że używasz karty, która działa z telefonem.
Chociaż paski magnetyczne są stosowane w urządzeniach mobilnych od wielu lat, mogą one z czasem ulec zniszczeniu. Mogą zdegradować kodowanie i stać się bezużyteczne, jeśli są używane więcej niż raz. Karty magnetyczne mogą również stać się przestarzałe, jeśli chip wewnątrz karty ulegnie uszkodzeniu lub jeśli zostanie on naruszony. Podczas gdy magnetyzm może spowodować degradację karty, karty chipowe i PIN są zaprojektowane tak, aby przetrwać całe życie.
Aparaty wyczuwające kontekst
Pierwszym telefonem komórkowym wyposażonym w kamerę kontekstową był iPhone 4S, który zadebiutował w 2011 roku. Miał on standardowy sensor 12 MP, ale został zbudowany na mniejszym, bardziej kwadratowym czujniku obrazu. Różnica między czujnikiem SPC a pełnoformatowym czujnikiem polega na ich współczynniku kształtu, który pomaga zapobiegać zbyt szerokim zdjęciom podczas robienia zdjęć w formacie portretowym.
Rynek modułów małych aparatów dla smartfonów rośnie gwałtownie od przełomu tysiącleci, a sprzedaż telefonów wyposażonych w aparaty fotograficzne wyprzedza sprzedaż tradycyjnych DSC. To odwrócenie wyścigu pikseli zaowocowało smartfonami wyposażonymi w przetworniki obrazu o wysokiej rozdzielczości, stabilizację obrazu i systemy wielokamerowe. Rynek aparatów fotograficznych w smartfonach jest wart ponad 30 miliardów dolarów, a w ciągu najbliższych kilku lat będzie rósł w tempie wykładniczym.
Dzisiejsze telefony z wyższej półki mają również wiele aparatów, co pozwala na ich różnorodne zastosowanie. Huawei Honor View 20 ma czujnik głębi 3D Time-of-Flight, a OPPO Reno 10x wykorzystuje peryskopowy teleobiektyw 120 mm. W niedalekiej przyszłości Apple iPhone 12 będzie zawierał standard komunikacji bezprzewodowej 5GI. W latach 2008-2010 trwała era „wyścigu megapikseli”. Teraz producenci smartfonów sprzęgają swoje systemy kamer z zaawansowanymi algorytmami oprogramowania i czujnikami smartfonów, aby stworzyć prawdziwie wciągające doświadczenie obrazowania.
Ekrany dotykowe
Choć ekrany dotykowe są wspaniałym wynalazkiem, mają też wiele negatywnych skutków społecznych. Choć ekrany dotykowe ułatwiają korzystanie z komputerów, ludzie spędzają więcej czasu wpatrując się w urządzenia w swoich rękach niż w realnym świecie. W konsekwencji dzieci spędzają więcej czasu na zabawie z telefonami rodziców niż na zewnątrz. Podobnie, małe dzieci uczą się więcej poprzez wykonywanie interakcji w świecie rzeczywistym niż poprzez interakcje wirtualne, a ekrany dotykowe pomagają wyeliminować tę barierę. Oto trzy sposoby, w jakie ekrany dotykowe zmieniły branżę telefoniczną.
Po raz pierwszy wprowadzone na rynek w 1965 roku, ekrany dotykowe nie trafiły jeszcze do głównego nurtu rynku. Pierwsze ekrany dotykowe zostały wdrożone w brytyjskich wieżach kontroli ruchu lotniczego i charakteryzowały się technologią ekranu dotykowego podobną do tabletów. Choć nie oferowały one komunikacji bezprzewodowej, technologia ekranów dotykowych była już na tyle tania, że można ją było wykorzystać w wielu innych zastosowaniach stacjonarnych. Firma Sega zamierzała również wydać ręczną konsolę do gier z ekranami dotykowymi, ale projekt został odłożony na półkę z powodu wysokich kosztów na początku lat 90.
Pomimo swoich potencjalnych wad, ekrany dotykowe ułatwiły również interakcję z telefonami. Użytkownicy smartfonów mogą teraz kontrolować więcej funkcji niż kiedykolwiek wcześniej za pomocą samego dotyku. Mogą nawet wykonywać połączenia z zacisza własnego domu, jeśli tylko zechcą. Ekrany dotykowe są coraz bardziej popularne w urządzeniach mobilnych. Jedno z ostatnich badań sugeruje, że prawie 40 procent telefonów komórkowych będzie miało ekrany dotykowe. Następna generacja technologii ekranów dotykowych jest prawdopodobnie jeszcze lepsza niż smartfony.
Największą zaletą ekranu dotykowego jest jego responsywność. Pozwala użytkownikom reagować na treści wyświetlane na ekranie i dokonywać zmian w ustawieniach, aby poprawić wrażenia. Mogą nawet dostosować rozmiar tekstu lub obrazów za pomocą zoomu. A ponieważ ekrany dotykowe są w stanie wykryć gesty w świecie rzeczywistym, użytkownicy mogą ich używać do sterowania funkcjami telefonu. I nie tylko smartfony korzystają z ekranów dotykowych.
Skanery linii papilarnych
Wprowadzenie skanerów linii papilarnych w smartfonach stanowiło punkt zwrotny dla branży telefonicznej. Pierwsza generacja skanerów linii papilarnych służyła jedynie do odblokowywania urządzenia, ale obecnie oferują one inne możliwości, takie jak bezpieczne transakcje. Apple był pionierem tej technologii, a Samsung szybko poszedł w jego ślady. Skaner linii papilarnych Samsunga obsługiwał nawet PayPal w 2014 roku. Od tego czasu więcej producentów OEM wypuściło smartfony z obsługą skanera linii papilarnych. Liczba urządzeń ze skanerem linii papilarnych szybko rośnie.
Technologia ta ma liczne korzyści. Jedną z głównych zalet jest wygoda, którą przynosi. Pozwala użytkownikom na odblokowanie telefonu za pomocą jednego palca, zamiast konieczności pamiętania haseł lub kodów PIN. Odciski palców są unikalnymi identyfikatorami, co oznacza, że nie można ich łatwo podrobić. Ponadto ludzie nie mogą zapomnieć swoich odcisków palców, co czyni je idealnym środkiem bezpieczeństwa. Skanery linii papilarnych już zmieniły branżę telefoniczną.
Oprócz Samsunga i LG, inni producenci również pracują nad skanerami linii papilarnych na wyświetlaczu. Vivo jako pierwszy wprowadził swój czujnik linii papilarnych in-display na swoim Vivo X20 Plus. Firma pokazała również swój nadchodzący telefon koncepcyjny Vivo Apex, telefon z wyświetlaczem bez ramek. Posiada on czujnik linii papilarnych 4 generacji in-display. Technologia ta jest bardziej bezpieczna niż większość innych skanerów linii papilarnych.
Firma iProov, która pomogła technologii stać się tak popularną, otrzymała również CBE od Królowej Elżbiety za zasługi w eksporcie i rozwoju technologii biometrycznej. Oczekuje się, że sprzęt do odczytu odcisków palców pozostanie liderem na rynku płatności biometrycznych. Co więcej, przewiduje się, że do 2024 roku 4,6 mld smartfonów będzie wyposażonych w czujniki linii papilarnych. Ostatecznie technologia biometryczna znajdzie również zastosowanie w wielu aplikacjach, w tym w płatnościach mobilnych, inteligentnych zamkach i systemach kontroli dostępu.
Telefony 3G
Wraz z rosnącą popularnością telefonów 3G, operatorzy komórkowi wycofują starsze urządzenia 3G. W Stanach Zjednoczonych Verizon i T-Mobile przestaną oferować te telefony w trzecim kwartale, a spółka macierzysta CNN również planuje wycofać tę technologię do końca roku. Nie wycofują jednak telefonów 3G całkowicie.
Istnieje kilka sposobów, aby określić, czy twój telefon jest kompatybilny z 3G. Po pierwsze, musisz znać swój dokładny model. Niektórzy producenci umieszczają numer modelu na zewnątrz, podczas gdy inni umieszczają go wewnątrz telefonu. Niektóre starsze modele mogą wymagać wyjęcia baterii lub tylnej pokrywy i poszukania numeru modelu wewnątrz. Jeśli modernizujesz swój telefon, upewnij się, że jest on kompatybilny z 3G. Najnowsze modele iPhone’a powinny nadal działać po zmianie, ale iPhone 5 i starsze iPhone’y nie będą już działać w sieciach 3G. Dzięki nim można się też dowiedzieć czyj to numer komórkowy.
Oprócz tego istnieją również pewne wady telefonów 3G. Wiele starszych osób nie jest w stanie uaktualnić swojej technologii z powodu pandemii. Firmy alarmowe również wystąpiły o tymczasowe przedłużenie, twierdząc, że niedobór chipów komputerowych uniemożliwił im produkcję urządzeń zastępczych. Chociaż jest to wada krótkoterminowa, to im dłużej trwa wycofywanie telefonów 3G, tym lepiej dla konsumentów.
Wielu konsumentów polega na 3G dla służb ratowniczych, ale jeśli nie są w sieci 4G, mogą nie być w stanie wykonywać połączeń. Podczas gdy telefony 3G nie będą działać w 2020 roku, niektóre starsze modele nadal będą działać w innych sieciach. Jeśli nadal chcesz używać swojego starego telefonu, powinieneś trzymać go pod ręką, ponieważ może być potrzebny w nagłych wypadkach. Istnieje duża szansa, że sieć 3G zniknie do roku 2020, a Twój telefon 3G nie będzie miał żadnych wież komórkowych, z którymi mógłby się komunikować.